donderdag 14 december 2006

Welkom

Wouter Rogiest (°1980, Gent) woont in Gent. Hij is burgerlijk ingenieur elektrotechniek, doctor in de ingenieurswetenschappen en dichter, en publiceerde recentelijk in IEEE Transactions on Communications, Met Andere Zinnen en Flair. Hij houdt van lezen en schrijven, koffie, probabiliteit, Italië en lopen. Hij is medeoprichter van het Gentse schrijverscollectief Balein.

Het auteursrecht van alle gedichten behoort toe aan Wouter Rogiest. De gedichten op deze site of fragmenten daaruit mogen niet verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden in welke vorm dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

Dit blog is in het leven geroepen op 14 december 2006.

Een abonnement op dit blog is mogelijk via e-mail, en is gratis. Vul daartoe je mailadres in op onderstaand dialoogvenster. Je ontvangt dan elke nieuwe post van dit blog in je inbox. Uiteraard is uitschrijven op elk moment vlot mogelijk (elke mail bevat een eenvoudige link, waarop je kan klikken om uit te schrijven).

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

Gastenboek

Hier is de plek om een bericht te laten, van 14 december 2006 tot 14 december 2009 (tijdelijk opgeschort wegens spam), en opnieuw, sinds april 2012.

Links met pitch


zaterdag 25 november 2006

Soetendaelle 2006


Merchtem, 25 november 2006. Een briefje vooraf van de organisatoren, Jeugd en Poëzie, en ik wist waar ik moest zijn op deze zaterdagavond: de uitreiking van de Soetendaelle poëzieprijzen 2006, te Merchtem. Een derde prijs, zo stond geschreven, voor Honger (voorjaar) en Honger (najaar). En, of ik mij kon voorbereiden op de voordracht van één van beide gedichten. Ik zei geen neen :-) .

Aangekomen in Merchtem, werden wij (P., L., S., M. en ikzelf) verbluft door de omvang van dit evenement. Ikzelf bleek één van vele winnaars (minstens een dertigtal), en het poëziebad dat volgde was dan ook uitgebreid en bemoedigend -- poëzie leeft! Hoewel de jongere garde vooral bestond uit meisjes, stond mijn geslacht sterk in de oudste leeftijdscategorie, 26-30 jaar. Vlak na mijn aantreden met Honger (najaar), zag ik tot mijn plezier ook oude/jonge bekende Stefaan Tubex het podium bestijgen.

De prijsuitreiking werd gecombineerd met een heuse receptie, meerdere zeer gesmaakte glazen Palm, een uitgebreid gesprek met een medewerkster van Jeugd en Poëzie, en de aankoop van een gesigneerd exemplaar van het debuut van Floor Deroo, Stille Plek.

We sloten de avond af met honderuit praten aan een laatavondlijk diner, ergens te Merchtem.



Honger (najaar)


Laat ons getweeën water worden.
De elementen hebben afgedaan.
Ach, ik krijg nergens voet aan wal
en kan mezelf toch niet meer luchten.
Ik zet je ook niet meer
in vuur en vlam.
Het kil besef ontlokt een traan.

Laat ons dus water worden.
Ik geef het op nog hard te zijn.
Ik wil in onze sappen vloeien
en versmelten, en dan niets meer,
vloeiend niets.
Ik wil met jou de bedding strelen,
het onderste uit de kan.
Ik wil de ader aarde laten
en bezinken, ondergaan met jou
alsof er nooit een monding komt.

Honger (voorjaar)


Geef me ruimte,
geef me plaats.
Toon me waar de grond goed ligt,
waar zaad ontkiemt.
Geef me wat modder
met erin wat hout
onder een open hemel blauw.
Meer heb ik echt niet nodig
voor mijn bouw.

En geef geen pad.
Er werd me veel te vaak geleerd
wat werkt, en al te min
wat wordt.
Zelfs woord
was ooit slechts zon.

En wat een zon.

zondag 23 april 2006

8e Druk


Antwerpen, 22 april 2006. Op deze zaterdagavond reden we tot in Antwerpen, Wilrijk, voor de prijsuitreiking van de poëziewedstrijd "8e Druk" van Cultureel Centrum De Kern. Niet om prijzen te gaan halen, want de resultaten waren toen nog onbekend, maar gewoon, op uitnodiging.

Op het podium hadden we Stijn Vranken voor de presentatie, en Wannes Cappelle voor de verfrissende (en niet van ironie gespeende) tussenteksten en liedjes. Een verfrissende ervaring.

En ja hoor, er waren winnaars. In de categorie 15-20 jaar werd er (terecht) met lof gezwaaid, en in de categorie 20-25 jaar mocht ik ook, als oudste naar ik vermoed, mijn versje brengen: Vinyl (hij, lucht), dat samen met Vinyl (zij, aarde) een derde plaats opleverde. Een memorabele tweede plaats ging naar een in klei gekneed gedicht van Lies Van Gasse.

Aan de derde plaats hing een boekenpakket vast, en zelfs een kleine geldprijs, ideaal om mijn gezelschap (L. en C.) na afloop mee te trakteren op café, en te klinken op... ne schonen avond :-) !

Vinyl (hij, lucht)


Mijn hand vangt in de groeven
van de vlakte klanken op.
De aarde golft en wekt getijden
langs een grijsgevoeld zwanger spoor.

Het draaien leidt, verleidt mijn arm
over de zwoele echo’s heen
van zwemmen in de zomers, kreten,
schouderkloppen, en het zingen
van een meisje. Ook zij komt

en onder mij glijdt ook zij door
en ik kan niets of niemand grijpen.
Ik hoor te zijn zolang ik mij
met diamanten hardheid blijf verplaatsen.

Vinyl (zij, aarde)


Hij zweeft weer eens. Voorbij mij
dagen tonen die aan denken doen.
Aan hoe hij in mijn ogen kijkt
wanneer hij klinkt. Aan hoe zijn kleren

vielen langs mijn huid. Aan uit.
Nu sluit er tijd omheen.
Uitstrijkjes dringen zich
heet van de naald en
achter kiezen staat hij niet.
Dan vlucht zijn lied. Aan uit.